Taxiservice naar Isola Maggiore

Vorige week zijn we naar ons favoriete visrestaurant op een van de eilanden van het Trasimeense meer gegaan: Ristorante l’Oso. Het restaurant is op Isola Maggiore in Umbrië. Een bezoek aan Isola Maggiore is altijd een leuk dagtochtje als we gasten hebben en bovendien zeer smakelijk!

Dit keer besloten we niet een van de gebruikelijke veerboten te nemen, maar de taxiservice van Maurizio. Hij vaart op en neer van de steiger van Tuoro sul Trasimeno naar het eiland Maggiore. De taxiservice is 1 euro goedkoper dan de lijnboten.

De lijnboten varen op vaste uren (servizio navigazione). Maurizio moet je van te voren bellen. Er kunnen maar maximaal 10-12 mensen op zijn bootje.

Het is een minder professionele manier om aan de overkant te komen, maar misschien daarom wel zo leuk. Het telefoonnummer van Maurizio is +393355619409. Hij spreekt alleen Italiaans.

De boten vertrekken naast het strand van Tuoro sul Trasimeno:

Vertrekpunt van de taxiservice van Maurizio:

Restaurant L’Oso

We werden direct bij de steiger van het restaurant l’Oso afgezet en liepen zo de tuin in waar de lunch geserveerd werd. Je moet altijd even reserveren, vooral in het weekend. Het restaurant zit vaak bomvol met gasten.

Wij gaan naar Ristorante L’Oso om vis uit het meer te eten, maar er worden ook andere gerechten geserveerd (geen pizza). De eigenaar Eduardo vist vaak zelf. Je eet dus echt verse vis uit het meer.

De bediening is vriendelijk en de hoofdkelner spreekt iets meer dan alleen Italiaans, voor toeristen wel handig. Wij aten tegamaccio, dat is typische vissoep met aal uit het meer. Daarnaast namen we pasta met een ragout van vis. Onze gasten daarentegen aten gefrituurde persico (baars). Kortom, het eten was allemaal even lekker!

Borduurwerk

Het eiland is verder niet groot. Er woont een handjevol mensen waarvan een paar de kunst van het Iers kant maken beheersen. Het lijkt meer op haken, dan kant klossen. Het Iers kant wordt op het eiland gemaakt sinds de Senator Guglielmi rond 1900 het kasteel bouwde voor zijn Ierse vrouw Isabella.

Isabella zorgde dat de vrouwen van het eiland deze kunst leerden waardoor zij zelfstandiger konden worden. Erg vooruitstrevend in de 19de eeuw!

Sint Franciscus

Aan de andere kant van het eiland staat een verweerd houten beeld van Sint Franciscus, die in 1211 de vastendagen voor Pasen doorgebracht zou hebben op het eiland, alleen levend met de dieren van het eiland. Dat lijkt echter enigszins onmogelijk omdat in die tijd het eiland veel meer bewoners kende. Zes weken alleen op het eiland verblijven zou in die tijd niet mogelijk geweest zijn.

Er staan nu nog verschillende kerkjes op dit kleine eiland en de kerk die bij het helaas nu gesloten kasteel hoort, is zelfs volledig aan Sint Franciscus opgedragen.

Het Kasteel

Tot een aantal jaar geleden kon je nog langs de ruïne van het kasteel lopen. Een van de vrouwen van het eiland zat altijd voor de deur van het kerkje met de sleutel. Voor een paar centen liet ze je naar binnen. De kerk heeft prachtige azuur blauwe fresco’s. Helaas is het kerkje nu zowat leeggeroofd.

Van het kasteel kun je alleen het binnenplein zien. In het theater staat nog een oude houten piano. Het kasteel werd gekocht door project ontwikkelaars die grootse plannen hadden. Helaas zijn die ontwikkelaars inmiddels failliet. Daarom is alles dicht en in verval. Het kasteel kun je alleen nog vanaf het meer op afstand bewonderen.